Terwijl 'Voetstappen zonder Echo' in de loop van december 2020 is verschenen en zijn weg vindt naar de lezers, zijn er nog enkele andere boeken in voorbereiding.

In de eerste plaats 'Zutphense mannen in dienst tijdens de Franse tijd'. Dit al vergevorderde boek laat zien dat Zutphen niet een ingeslapen stadje aan de IJssel was, maar dat de bevolking Europees georiënteerd was, door de handel, maar meer nog door de vele honderden mannen die in het leger gingen. Van Ierland tot Moskou en van Hamburg tot in Spanje - en zelfs nóg veel verder weg in de koloniën - vinden we Zutphense en Warnsveldse mannen in een grote diversiteit aan legereenheden die onder onvoorstelbare omstandigheden leefden. Van vele honderden mannen werden de namen achterhaald, de eenheden waar zij dienden alsmede de taken die zij verrichtten. Een aantal biografische schetsen van militairen verduidelijkt wat de politiek-militaire situatie in Europa in de jaren 1787-1815 (1830) concreet betekende voor de soldaten en de bewoners van Zutphen en Warnsveld. Naast het lot van de soldaten krijgen diverse andere thema's aandacht zoals de kosten die de bewoners maakten voor Hannoverse, Engelse, Oostenrijkse en Franse troepen tijdens de machtswisseling van 1794/1795, maar ook hoe de multiculturele samenleving van Zutphen er aan het einde van de achttiende en het begin van de negentiende eeuw uitzag. Verschijnt naar verwachting begin 2023.

Luitenant-kolonel Henri Bazile baron Baermaijer van Barienkhofen ontving eind 1806 van koning Lodewijk de order om de nietige en bouwvallige schans Geldersoord bij Westervoort in staat van verdediging te brengen in verband met grote militaire operaties in Duitsland. De kolonel nam de opdracht uiterst serieus en maakte er zijn levensdoel van, maar toen de koning de vorderingen in ogenschouw kwam nemen, beschikte de kolonel nog niet eens over het kleinst denkbare kanon om saluutschoten te laten klinken voor de koning. Kolonel Baermaijer schaamde zich diep en trok ten strijde, slechts gewapend met een ganzenveren pen en zette alles op alles om zíjn fort - even het centrum van de wereld - weer de grandeur te geven die het eens had. Het was een verloren strijd, in 1808 werd de schans gesloten vanwege de veranderde politiek-militaire situatie en jaren later gesloopt wat burgers er nog van hadden overgelaten. De talloze brieven van Baermaijer bleven bewaard, zij tonen het rauwe leven van de laatste bewoners van die kleine versterking, een kleine eenheid soldaten van het 3e regiment jagers. Terwijl de kolonel zich inspande voor de schans baarde zijn veel oudere echtgenote - zij was 55 - hun enige kind, een zoon die de lijn van militairen in de familie zou voortzetten. Verschijnt naar verwachting 2023.